Κύριε Πρόεδρε,

 

Συνεχίζει να ταλανίζει αλλά και να διασύρει τα μέλη μας το ζήτημα της συνταγογράφησης

σύμφωνα με το νόμο και τη νομολογία του ΣτΕ.

 

Για πολλοστή φορά επανερχόμεθα στο θέμα και σας καλούμε να δώσετε ένα τέλος στην άδικη

αυτή ταλαιπωρία των ιατρών μελών μας που με αυταπάρνηση παρέχουν τις υπηρεσίες τους στους ασφαλισμένους.

Οι οδηγίες που τόσο ο ΙΣΑ αλλά και ο ΠΙΣ έχει εκδώσει είναι σαφείς: Υποχρεούνται μεν να

συνταγογραφούν με τη δραστική ουσία δικαιούνται όμως στην ίδια συνταγή να συστήνουν

συγκεκριμένο σκεύασμα με αναφορά στην εμπορική του ονομασία, ως προτεινόμενο. Τούτο σαφώςσυνάγεται από τα όσα διαλαμβάνει η υπ΄αριθμ. 3802/2014 ΣτΕ όταν με πλήρη σαφήνεια έκρινε ότι : «…. ο ιατρός δεν εμποδίζεται να υποδείξει στον ασθενή του συγκεκριμένο φάρμακο αναφοράς, ακόμη και σε περίπτωση που δεν εμπίπτει στις εξαιρέσεις ή ακόμη και εάν έχει εξαντληθεί το ποσοστό του 15%.» (σκ 20). Τούτο επιβάλει εξάλλου και ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (άρθρ. 2 και 3 του ν.3418/2005).

Ο ιατρός ως μόνος αστικά και ποινικά υπεύθυνος για τη χορήγηση της ενδεδειγμένης θεραπείας έχει δικαίωμα, αλλά κυρίως υποχρέωση προς τον ασθενή του να συστήσει εκείνο το σκεύασμα πουκατά την ιατρική του κρίση και άποψη είναι το πλέον ενδεδειγμένο.

Εναπόκειται πλέον στον ασθενή να ακολουθήσει τη σύσταση αυτή και να καταβάλει εξ ιδίων τηνενδεχόμενη οικονομική διαφορά ή να λάβει άλλο σκεύασμα.

Σε συνέχεια λοιπών παλαιοτέρων αλλά και πιο προσφάτων εγγράφων μας για το ίδιο θέμα

παρακαλούμε να δώσετε τις σχετικές εντολές και οδηγίες προς την ΗΔΙΚΑ και κυρίως να πάψετε μηνόμιμα να εγκαλείτε, να καλείτε σε απολογία και να επιβάλετε πρόστιμα στους ιατρούς που με ευσυνειδησία επιτελούν το καθήκον τους.