Πίσω και με μεγάλη απόσταση από τα πρωτογενή φάρμακα εξακολουθούν να βρίσκονται τα γενόσημα, καθώς το μερίδιο αγοράς τους ως προς τα πωλούμενα τεμάχια διαμορφώνεται στο  25%-27% της αγοράς, ενώ βάσει αξίας το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται σε το 20%. Ποσοστά, που όμως απέχουν πολύ από αυτά που ισχύουν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και από τα μερίδια που έλεγχαν τα γενόσημα την δεκαετία του 90 στην Ελλάδα, μας λένε κάποιες πηγές. Εκείνη την περίοδο, ισχυρίζονται παράγοντες, το μερίδιό τους σε όγκο υπολογιζόταν σε 40% και σε αξία 30-35%. Η πτώση που επήλθε τα χρόνια που ακολούθησαν,   προκλήθηκε κυρίως από την επιθετική στρατηγική που ακολούθησαν οι πολυεθνικές, οι οποίες από τη μία προσέλαβαν «στρατιά» ιατρικών επισκεπτών, από την άλλη πλάσαραν στην αγορά πάρα πολλά σκευάσματα.

Σήμερα, από πλευράς όγκου, στοιχεία αναφέρουν ότι ένα μεσαίο φαρμακείο που πραγματοποιεί μηνιαία έσοδα της τάξεως των 15.000 ευρώ περίπου, στα 150 περίπου φάρμακα που διακινεί την ημέρα μόλις τα 30 σκευάσματα είναι γενόσημα. Σε ετήσια βάση, εκτιμάται ότι τα τελευταία φθάνουν τα 110 εκατ. τεμάχια, επί των συνολικών τεμαχίων που διακινούνται.

Εκτιμάται ότι οι αναλογίες αυτές δύσκολα θα αλλάξουν, καθώς υπάρχουν εμπόδια όπως  η καχυποψία των καταναλωτών που τα θεωρούν υποδεέστερα έναντι των επωνύμων. Βεβαίως μερίδιο ευθύνης στην μικρή αύξηση των γενοσήμων στην αγορά βάσει της αξίας τους έχει διαδραματίσει και το γεγονός του κατρακυλίσματος των τιμών.

Την ίδια στιγμή, στελέχη από τον φαρμακευτικό κλάδο υποστηρίζουν ότι αν η Πολιτεία δε δώσει επιπλέον κίνητρα τόσο στους γιατρούς όσο και στους φαρμακοποιούς -φορολογικά κίνητρα για τους μεν μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για τους δε- δεν υπάρχει περίπτωση ενίσχυσης της δύναμης των γενοσήμων στην αγορά.