Από την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης έως και πέντε φορές πάνω κατά την πρώτη δεκαετία του millennium, οι πιέσεις της Τρόικα είχαν ως αποτέλεσμα από το 2009 και μετά η κατά κεφαλήν δαπάνη να μειωθεί κατά 6,5%.

Συγκεκριμένα, στο διάστημα 2009-2015 η μέση μείωση της κατά κεφαλήν δαπάνης στην Ελλάδα ήταν 6,5%, η οποία είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.

Μάλιστα, μετά την υπογραφή των μνημονίων και τις πιέσεις που ακολούθησαν, ανάγκασε την Ελλάδα να πάρει δραστικές αποφάσεις για τη μείωση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το 2016 η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, να εμφανίζεται σταθεροποιημένη στο  1,94 δισ. ευρώ, έναντι 2,4 δις. ευρώ που ήταν το 2009, έτος που κατέκτησε την «κορυφή».

Υπενθυμίζεται ότι το τότε η συνολική φαρμακευτική δαπάνη (ασφαλιστικοί οργανισμοί, νοσοκομεία, φαρμακεία και φαρμακαποθήκες) είχε φτάσει τα 9 δισ. ευρώ, όταν η Ισπανία των 47 εκατομμυρίων πολιτών δαπάνησε 12 δισ. ευρώ.

Σε σχέση με χώρες όπως Σουηδία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Δανία, η Ελλάδα ξόδεψε το 2009 περί τα 4 δισ. ευρώ περισσότερα. Την ίδια χρονιά, διακινήθηκαν από την Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ) 434 εκατομμύρια «κουτιά» φαρμάκων. Η μέση αξία ανά πωληθέν τεμάχιο στην Ελλάδα ήταν τότε 11,4 ευρώ έναντι 8,23 ευρώ του μέσου όρου της Ε.Ε.