Πρωταθλήτρια Ευρώπης στην κατανάλωση φαρμάκων, αλλά και στη φαρμακευτική δαπάνη, αναδείχθηκε η χώρα μας   μεταξύ 2000-2009, τίτλο που τον κατέκτησε μέσω της πρακτικής των υπερτιμολογήσεων, της υπερσυνταγογράφησης, της υποκατάστασης φθηνών φαρμάκων με ακριβότερα ίδιας όμως θεραπευτικής αξίας.

Έτσι, στο διάστημα αυτό στο ΙΚΑ η αντίστοιχη δαπάνη αυξήθηκε πάνω από 400% και από 583 εκατ. ευρώ το 200 άγγιξε τα 2,4 δισ. ευρώ το 2009  και στον ΟΓΑ κατά 450% ήτοι από 279 εκατ. σε 1,2 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, στο διάστημα 2003-2009 η μέση αύξηση της κατά κεφαλήν φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα ήταν 11%, το υψηλότερο που καταγράφεται μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, όπου ο μέσος όρος ήταν 2,3%.

  Η «κορύφωση» στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, μετά μία δεκαετία συνεχών αυξήσεων, έγινε το 2009· η Ελλάδα εκτιμάται ότι δαπάνησε 5,108 δισ. ευρώ, όταν χώρες «ισοδύναμες» σε πληθυσμό όπως π.χ. το Βέλγιο δαπάνησε 2,5 δισ. ευρώ.