Όταν η Joan Jorgensen ήταν προπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, η συγκάτοικός της δήλωσε ότι είχε μόνο μία περίοδο πριν από την εμμηνόπαυσηστο γυμνάσιο. Οι γιατροί είπαν στη συγκάτοικο της Jorgensen ότι δεν θα είχε ποτέ βιολογικά παιδιά. «Αυτό είναι καταστροφικά νέα σε οποιαδήποτε ηλικία, πόσο μάλλον για ένα κορίτσι γυμνασίου «, λέει η Jorgensen, καθηγήτρια στο Τμήμα Συγκριτικών Βιοεπιστημών της UW-Madison School of Veterinary Medicine.

Αυτή η εμπειρία έχει μείνει χαραγμένη στην Jorgensen, της οποίας η έρευνα επικεντρώνεται σε προβλήματα γονιμότητας όπως η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, η οποία οδηγεί σε πρόωρη απώλεια βιώσιμων ωαρίων και την οποία η συγκάτοικός της βίωσε. Χρησιμοποιώντας ζωικά μοντέλα, η Jorgensen προσπαθεί να καταλάβει πώς επηρεάζεται η γυναικεία γονιμότητα από την ανάπτυξη των ωοθηκών, η οποία περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα οργανώνουν την υποστήριξη των ωών για ολόκληρη τη ζωή του συγκεκριμένου ατόμου.

Σε νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στις 2 Αυγούστου στο περιοδικό PLOS Genetics , η Jorgensen, η ερευνήτρια Anqi Fu και άλλοι ανακάλυψαν ότι δύο γονίδια συνεργάζονται για να κατασκευάσουν ένα κυτταρικό σύστημα επικοινωνίας στις ωοθήκες των ποντικιών για να διατηρήσουν υγιή αυγά. Οι ερευνητές περιγράφουν αυτό το σύστημα ως μια σειρά από κόμβους μεταξύ των αυγών και των κυττάρων που περιβάλλουν και στηρίζουν τα αυγά, γνωστά ως κύτταρα granulosa. Και τα δύο κύτταρα φθάνουν για να σχηματίσουν πολλαπλούς κόμβους που ανταλλάσσουν πληροφορίες και εξασφαλίζουν την σωστή ανάπτυξη και επιβίωση του αυγού που οδηγεί στην ωορρηξία.

Αυτή η έρευνα παρέχει ένα κομμάτι του παζλ της γυναικείας υπογονιμότητας και ο Jorgensen θέλει να δημιουργήσει αυτά τα ευρήματα για να αποκαλύψει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια και άλλα προβλήματα γονιμότητας. Ο Jorgensen και ο Fu συνεργάστηκαν με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, του Πανεπιστημίου Monash και του Πανεπιστημίου του Τορόντο για να ολοκληρώσουν αυτό το έργο.

Η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, στην οποία οι ωοθήκες σταματούν να παράγουν οιστρογόνα, προκαλείται συχνά από πρόωρη απώλεια της προσφοράς αυγών και επηρεάζει έως και το 3% όλων των γυναικών, σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτία είναι άγνωστη. Προβλήματα με την ανάπτυξη ωοθυλακίων – ο συνδυασμός ενός αυγού και των περιβαλλόντων κυττάρων κοκκώδους σώματος – είναι πιθανόν πίσω από πολλές περιπτώσεις πρόωρης ωοθηκικής αποτυχίας.

Το εργαστήριο του Jorgensen είχε διαπιστώσει προηγουμένως ότι τα ποντίκια που έλειπαν δύο γονίδια, το IRX3 και το IRX5, είχαν ελαττωματικά θυλάκια. Στην παρούσα μελέτη, εξέτασαν το πώς αυτά τα γονίδια συνεργάζονται για να διατηρήσουν υγιή θυλάκια.

Οι ερευνητές έδειξαν ότι τα ποντίκια που είχαν διαγραφεί με IRX3 ή IRX5 είχαν λιγότερα κουτάβια, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές να υποψιάζονται ότι η επικοινωνία μέσα στο θύλακο έσπαζε. Κοιτώντας μέσα στις ωοθήκες, παρακολούθησαν την έκφραση κάθε γονιδίου.

Αρχικά, οι ερευνητές είδαν ότι τα IRX3 και IRX5 εκφράστηκαν σε όλο το θυλάκιο. Όμως, καθώς το ωοθυλάκιο άρχισε να ωριμάζει, το IRX3 απομονώθηκε στο ωάριο, ενώ το IRX5 εκφράστηκε μόνο στα κύτταρα κοκκώδους. Από τα ξεχωριστά πλεονεκτικά σημεία τους, αυτά τα δύο γονίδια συγχρονίζουν τους δύο τύπους κυττάρων για να τους βοηθήσουν να δημιουργήσουν δίκτυα επικοινωνίας. Η ομάδα του Jorgensen είδε ότι τα κύτταρα κοκκιώδους και τα αυγά επεκτείνουν τμήματα των μεμβρανών τους για να σχηματίσουν κόμβους μεταξύ τους. Αυτές οι διασταυρώσεις επιτρέπουν τη μεταφορά των σημάτων και στις δύο κατευθύνσεις. Με το IRX3 ή το IRX5 διαγράφηκε, οι διασταυρώσεις αυτές κατέρρευσαν, διακόπτοντας την επικοινωνία εντός του ωοθυλακίου και την αποσταθεροποιούσαν.

Πηγή: HealthWeb