H γήρανση πληθυσμού, τα πρότυπα της νοσηρότητας, το μέσο κόστος φαρμάκων, το σύστημα αποζημίωσης και η φτωχοποίηση είναι οι παράγοντες που έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην τελική διαμόρφωση των προϋπολογισμών υγείας ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβάνοντας και την Ελλάδα.

α) Όσο η γήρανση του πληθυσμού αυξάνει τόσο θα επιβαρύνονται οι προϋπολογισμοί υγείας. Έκθεση του ΟΗΕ αναφέρει ότι ο αριθμός των κατοίκων άνω των 60 ετών θα υπερδιπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια και από τα 962 εκατομμύρια που ήταν το 2017 θα φθάσει τα 2,1 δισ. το 2050 και θα υπερτριπλασιαστεί σε 3,1 δισ. το 2100. Την ίδια στιγμή, η Ευρώπη έχει τον χαμηλότερο δείκτη γεννητικότητας -1,6 γεννήσεις ανά γυναίκα την τελευταία περίοδο, έναντι της Αφρικής με σχεδόν 4,7 που έχει τον υψηλότερο.

β) Παλαιότερα, οι λοιμώξεις ήταν αυτές που καθοδηγούσαν την πορεία της φαρμακευτικής δαπάνης. Σήμερα, αυτές έχουν αντικατασταθεί από χρόνιες παθήσεις, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ή τα αυτοάνοσα, ενώ αυξάνεται συνεχώς και ο επιπολασμός τους. Παγκόσμιες εκθέσεις για την υγεία έχουν επισημάνει ότι 8 είναι οι κατηγορίες σκευασμάτων που επιβαρύνουν σημαντικά τους προϋπολογισμούς υγείας και συγκεκριμένα τα Αντινεοπλασματικά, Αντιρευματικά φάρμακα, Ανοσοτροποποιητικά, Σκευάσματα για τον ιό της ηπατίτιδας, Ανοσοσφαιρίνη, Αιμοποιητικά, εμβόλια και αντιδιαβητικά.

γ) Το μέσο κόστος των φαρμάκων που παραμένει υψηλό, λόγω της μειωμένης διείσδυσης των γενοσήμων στην αγορά, το μερίδιο των οποίων περιορίζεται στο 20% στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο διαμορφώνεται στο 16-17% και βάσει όγκου στο 22%.

δ) Το σύστημα αποζημίωσης, δηλαδή το ποσοστό που συμμετέχει το κράτος στις δαπάνες υγείας. Σήμερα εκτιμάται ότι στην Ελλάδα είναι στο 55%.