Οι προσομοιωτές εικονικής πραγματικότητας χρησιμοποιούν ήχους, ειδικά σκηνικά, αλληλεπίδραση, συνδυασμό με φυσικά περιβάλλοντα, ακόμα και κραδασμούς με σκοπό τη δημιουργία αισθήσεων που προσομοιώνουν τη φυσική παρουσία ενός χρήστη σε έναν χώρο ή κατάσταση. Θα μπορούσαν, όμως, τέτοιου είδους προσομοιωτές εικονικής πραγματικότητας να λειτουργήσουν ως εκπαιδευτική διαδικασία;

Η απάντηση είναι, σαφώς, θετική και βρίσκει ιδανικό πεδίο ανάπτυξης στην Οδοντιατρική. Η φυσική, επαναληπτική και διαδικαστική προσομοίωση, καθώς και η προσομοίωση κατάστασης προσφέρονται για την εξάσκηση των φοιτητών αλλά και την εξοικείωσή τους με ασθενείς και περιστατικά. Οι προσομοιώσεις έχουν ρεαλιστικά στοιχεία και παραπέμπουν σε διαφορετικές οδοντιατρικές ανάγκες. Η μίμηση συμπεριφοράς που επιτυγχάνεται μέσω της συγκεκριμένης τεχνολογίας, η κατανόηση ενός προβλήματος, καθώς και το περιθώριο πειραματισμού είναι μερικά από τα πλεονεκτήματα για τους σπουδαστές.

Οι επιταχυνόμενες εξελίξεις της τεχνολογίας επιφέρουν μεγάλες αλλαγές στην εφαρμογή της καθημερινής οδοντιατρικής πράξης, προσφέροντας αυξημένες δυνατότητες στο διαγνωστικό, χειρουργικό και προσθετικό στάδιο. Οι προσομοιωτές εικονικής πραγματικότητας μπορούν μακροπρόθεσμα να συντελέσουν στη λεπτομερή διάγνωση, την ακριβέστερη τοποθέτηση εμφυτευμάτων, την καλύτερη εφαρμογή αποκαταστάσεων, την ιδανική αισθητική απόδοση και την προβλεψιμότητα αποτελέσματος. Το σημαντικότερο, όμως, όφελος είναι η ελαχιστοποίηση της ταλαιπωρίας, ο περιορισμός των επιπλοκών και η ικανοποίηση των επιθυμιών του ασθενή.
 

Πηγή: www.onmed.gr