Η απώλεια αίματος σε πολυτραυματίες ασθενείς αντισταθμίζεται σήμερα από τη χορήγηση πλάσματος αίματος, αιμοπεταλίων και ερυθροκυττάρων. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της πηκτικοπάθειας, η οποία αυξάνει τις αιμορραγίες μετά από χορήγηση καθαρού όγκου αντικατάστασης από τον διαστολέα πλάσματος.

Η θεραπεία ξεκινά στα κέντρα θεραπείας των πολιτών μόνο μετά την άφιξη του ασθενούς στο νοσοκομείο. Στη στρατιωτική ιατρική, από την άλλη, έχει δημιουργηθεί προκλινική παροχή πλάσματος, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει κατά τη διάρκεια των αεροπορικών μεταφορών. Στο Αφγανιστάν, το ποσοστό θανάτου μειώθηκε με αυτό τον τρόπο σημαντικά στους τραυματισμένους από τον πόλεμο ( JAMA 2017, 318: 1581-1591).

Οι Αμερικανοί γιατροί διερευνούν τώρα σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη αν αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στην διάσωση πολιτών. Είκοσι επτά μονάδες διάσωσης εφοδιάστηκαν με φρέσκες κονσέρβες πλάσματος, οι οποίες θα έπρεπε προσωρινά να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με αιμορραγικό σοκ που δεν είχαν ανταποκριθεί σε αρχική αντικατάσταση του όγκου. Η θεραπεία θα γινόταν κατά τη διάρκεια της αεροπορικής μεταφοράς στο νοσοκομείο.

Στη μελέτη συμμετείχαν 501 ασθενείς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν θύματα τροχαίων ατυχημάτων: 230 ασθενείς έλαβαν πλάσμα, ενώ για τους άλλους 271 στους διασώστες επαρκούσε η πρότυπη ανάνηψη. Το τελικό σημείο της μελέτης ήταν η θνησιμότητα στις πρώτες 30 ημέρες.

Όπως αναφέρθηκε από τον Jason Sperry του Πανεπιστημίου του Pittsburgh και συναδέλφους του, η χορήγηση πλάσματος μείωσε τη θνησιμότητα των ασθενών από 33,0% σε 23,2%. Η διαφορά των 9,8 ποσοστιαίων μονάδων ήταν σημαντική με ένα διάστημα εμπιστοσύνης 95% 1,0 έως 18,6 ποσοστιαίες μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι από τους δέκα ασθενείς που έλαβαν προϊόντα πλάσματος κατά τη διάρκεια της αερομεταφοράς στον έναν σώθηκε η ζωή.

Πηγή: www.iatronet.gr